بررسی میزان وجود یک عنصر سمی در دریاچه ارومیه

به گزارش هنجس بلاگ، محققان در پژوهشی میزان آرسنیک دریاچه ارومیه را اندازه گیری و آن را با استانداردهای موجود مقایسه کردند تا دریابند وجود این عنصر سمی در آب های دریاچه ارومیه چه قدر خطرناک است.

بررسی میزان وجود یک عنصر سمی در دریاچه ارومیه

به گزارش خبرنگاران، متاسفانه در دهه گذشته فرایند رو به رشد توسعه و فعالیت های مختلف انسانی به رغم سودمندی، چالش های مهم زیست محیطی را برای انسان به ارمغان آورده است که از این میان اکوسیستم های آبی به دلیل قابلیت های بالاتر توسعه در معرض خطرات جدی تری قرار دارند.

آرسنیک، عنصری سمی است که مقدار کمی از آن می تواند موجب مرگ انسان شود. محققان در پژوهشی با عنوان بررسی میزان آلودگی به آرسنیک در رسوبات دریاچه ارومیه و احتمال تأثیر آن بر سلامت جامعه انسانی این موضوع را بررسی کردند. در این پژوهش که توسط مریم کاظمی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد اصفهان، عاطفه چمنی از گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان و مرکز تحقیقات پساب و پسماند این دانشگاه و همچنین ناصر آق از گروه بیوتکنولوژی و تکثیر و پرورش پژوهشکده آرتمیا و آبزیان پروری دانشگاه ارومیه اجرا شده، آمده است: با توجه به بازدیدهای میدانی و بر اساس قابلیت دسترسی در پاییز و زمستان فواصل ایستگاه ها نسبت به هم و پوشش دادن کل محدوده مورد مطالعه، همچنین با توجه به نزدیکی به ورودی آب رودخانه آب و پساب صنعتی و شهری و همچنین در اطراف تلاقی دو سمت شمالی و جنوبی میان گذر، 12 ایستگاه در دو طرف میان گذر دریاچه ارومیه انتخاب و موقعیت آن ثبت شد.

در این مقاله آمده: نمونه برداری در دو فصل پاییز و زمستان از عمق 30 سانتی متری رسوب و توسط نمونه گیر دستی انجام شد. نمونه رسوب توسط بیلچه پلاستیکی اسید شور شده برداشت و درون کیسه های پلاستیکی پلی اتیلنی ضخیم قرار گرفت، در نهایت تمامی نمونه ها در یخدان قرار داده شد و ظرف کمتر از 24 ساعت به آزمایشگاه منتقل و داخل فریزر نگهداری شدند. پس از آماده سازی نمونه ها، غلظت آرسنیک در آن ها اندازه گیری شد.

بر اساس یافته های محققان، همه ایستگاه ها دارای تفاوت معنادار بین غلظت آرسنیک در فصول زمستان و پاییز هستند. بر این اساس، ایستگاه 11 (بخش انتهایی پل میان گذر در بخش جنوبی میان گذر) و ایستگاه 4 (ابتدای پیکره آبی در بخش شمالی میان گذر) دارای بیشترین میزان آرسنیک در فصل زمستان و ایستگاه 6 (کیلومتر 3 پیکره آبی دریاچه در بخش شمالی میان گذر) نیز دارای کمترین میزان اندازه گیری شده آرسنیک است، ایستگاه 3 (ابتدای پیکره آبی دریاچه در بخش جنوبی میان گذر) و 4 دارای بیشترین و ایستگاه 6 دارای کمترین میزان آرسنیک در فصل پاییز است.

نویسندگان این مقاله می گویند: بر اساس نتایج آزمون، میانگین غلظت آرسنیک در رسوبات منطقه در هر دو فصل (7.48 میلی گرم بر کیلوگرم) از میزان استاندارد کیفیت رسوب کانادا (7.24 میلی گرم بر کیلوگرم) بیشتر است، اما تفاوت معنادار ندارد. به عبارت دیگر در مرز خطر واقع شده است.

در بخش پایانی این مقاله آمده: افزایش بار آلودگی به فلزات سنگین از جمله آرسنیک در رسوبات و آب دریاچه می تواند زنگ خطری برای ادامه نسل پرندگان و سایر موجودات آبزی دریاچه باشد. به همین دلیل، انجام پایش مستمر آب رودخانه های ورودی به دریاچه ارومیه، ممنوعیت استفاده بی رویه از کودهای کشاورزی و آفت کش ها، ممانعت از ورود پساب های صنعتی و کشاورزی و فاضلاب های شهری به دریاچه و رودخانه های منتهی به آن می تواند برای کاهش بار آلودگی این اکوسیستم ارزشمند بسیار مفید باشد.

این پژوهش در سومین شماره چهل وپنجمین دوره نشریه محیط شناسی منتشر شده است.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 20 مرداد 1400 بروزرسانی: 20 مرداد 1400 گردآورنده: henjesblog.ir شناسه مطلب: 634

به "بررسی میزان وجود یک عنصر سمی در دریاچه ارومیه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بررسی میزان وجود یک عنصر سمی در دریاچه ارومیه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید